Voor de ChristenUnie staat niet macht, maar gerechtigheid voorop. In de huidige wereldpolitiek is dat geen gemakkelijke boodschap. De geopolitieke verhoudingen zijn aan het verschuiven en verharden. Leiders van machtige landen zetten het eigen belang voorop en schuiven internationale verdragen en instituties opzij. Meer en meer lijkt het recht van de sterkste leidend te zijn.

De oorlog in Oekraïne heeft Europa hardhandig wakker geschud (zie ook Hoofdstuk Veilig Europa). Een betrouwbaar, rechtvaardig en krachtig Europa is noodzakelijk. Dit betekent dat Europa een einde moet maken aan de eenzijdige afhankelijkheid van autocratische en autoritaire regimes: strategische autonomie dus. Zoals de strijd om ASML laat zien, moet de EU een eigen koers varen tussen de VS en China om kritische technologische kennis te beschermen (zie ook Hoofdstuk Economisch Europa). Een land als Nederland kan zich alleen in Europees verband staande houden in deze strijd. Maar een doorgeschoten focus op autonomie past niet bij christelijk-sociale politiek. Strategische autonomie kan alleen functioneren als onderdeel van een bredere buitenlandsbeleidsstrategie die investeert in internationale rechtsorde en duurzame partnerschappen met gelijkgezinde partners.

We sluiten onze ogen niet voor het onrecht buiten onze grenzen. Europa’s economische macht brengt de verantwoordelijkheid met zich mee om mensen in nood te helpen, om duurzame en inclusieve economische ontwikkeling in de wereld te stimuleren en om de internationale rechtsorde te bevorderen en internationale verdragen na te leven. Zo maken we (economische) macht en invloed dienstbaar aan internationale gerechtigheid.

De EU blijft onverminderde steun geven aan Oekraïne om zich te verdedigen tegen de Russische agressie. Daarnaast moet Oekraïne ondersteund worden in haar hervormingen die corruptie aanpakken en de democratische rechtsstaat verstevigen. Op korte termijn is de terugkeer van enige vorm van partnerschap met Rusland uitgesloten. De uitkomst van de oorlog zal bepalend zijn voor de toekomstige relaties tussen Europa en Rusland, maar moet in ieder geval gebaseerd zijn op de erkenning van de soevereiniteit van landen en verantwoording van (mis)daden. Er kan geen sprake zijn van vrede zonder gerechtigheid.